Hummus bewaren is iets waar je best even bij stilstaat als je een potje zelf hebt gemaakt of eentje hebt opengetrokken uit de winkel. Het lijkt misschien iets kleins, maar hummus is behoorlijk gevoelig voor bederf. Het is namelijk een product dat gemaakt wordt van gekookte kikkererwten, tahin (sesampasta), knoflook, olijfolie, citroensap en vaak ook wat komijn of paprikapoeder. Die combinatie is heerlijk smeuïg en vol van smaak, maar ook kwetsbaar als je het niet goed bewaart. En laten we eerlijk zijn: niemand wil een zuur ruikend bakje hummus in de koelkast vinden. In deze tekst vertel ik je precies hoe je hummus het best kunt bewaren, wat je kunt doen als je een voorraadje wilt aanleggen, en vooral: hoe je voorkomt dat je het moet weggooien.
Hummus bewaren
In de koelkast
Als je hummus zelf hebt gemaakt, dan is die het lekkerst en veiligst om te eten binnen vier tot vijf dagen. Je bewaart hem dan in een goed afgesloten bewaardoosje, bij voorkeur van glas of BPA-vrije kunststof, in het koelste gedeelte van de koelkast. Dat is vaak achterin of onderin, niet in de deur. Want elke keer dat je de koelkast opent, warmt de lucht daar even op. En hummus houdt daar niet van.
Een geopende winkelhummus, uit een plastic kuipje, moet je ook binnen een paar dagen opeten. Je merkt het vaak zelf wel: de geur verandert, de bovenkant droogt wat uit of je ziet een beetje schimmelvorming aan de rand. Maar liever ben je dat natuurlijk voor. Zodra je het folie opent, kun je het beste het resterende deel overdoen in een schoon, goed afsluitbaar bakje. Daarmee verleng je de houdbaarheid nét een beetje en voorkom je dat andere koelkastgeuren de smaak verpesten.
Laat hummus ook nooit langer dan twee uur buiten de koelkast staan. Zeker op warme dagen is dat echt vragen om problemen. Als je hem gebruikt bij een barbecue of picknick, neem dan een klein deel mee in een aparte schaal, en laat de rest koel staan.
Invriezen
Ja, hummus kun je prima invriezen, al vinden niet alle mensen de structuur na het ontdooien nog even lekker. De tahin en olijfolie kunnen een beetje schiften of een korrelige textuur geven als je het weer ontdooit. Toch is het een handige manier om restjes te bewaren, zeker als je een grote hoeveelheid zelfgemaakt hebt en het niet binnen een paar dagen opkrijgt.
Verdeel de hummus bij voorkeur in kleine porties voordat je het invriest. Zo hoef je bij het ontdooien niet meer te ontdooien dan je gaat gebruiken. Gebruik schone diepvriesbakjes of goed afsluitbare diepvrieszakjes. Laat altijd een klein beetje ruimte over aan de bovenkant, want hummus zet iets uit als het bevriest.
Schrijf altijd de datum op het bakje of zakje. Ingevroren hummus blijft ongeveer drie maanden goed. Daarna wordt de smaak minder intens en kan de structuur verder achteruitgaan. Bij het ontdooien doe je dat het liefst langzaam: haal de hummus de avond van tevoren uit de vriezer en zet hem in de koelkast. Roer hem daarna goed door. Soms helpt het om een klein scheutje olijfolie of een kneepje citroensap toe te voegen om hem weer romig te maken.
Vacumeren
Als je een vacumeermachine in huis hebt, is hummus vacumeren een uitstekende optie. Het verlengt de houdbaarheid namelijk aanzienlijk, omdat je de lucht – en dus ook zuurstof en bacteriën – weghaalt. Dat vertraagt het bederf.
Vacumeren doe je het liefst met speciale vacuümzakken of vacuümbakken die geschikt zijn voor natte producten. Let er wel op dat hummus redelijk zacht is, dus het vacumeren moet niet te krachtig gebeuren, anders wordt het eruit geperst. Sommige vacumeermachines hebben een speciale stand voor vloeibare of zachte producten.
Gevacumeerde hummus blijft in de koelkast tot wel tien dagen goed. In de vriezer kun je hem zelfs tot zes maanden bewaren zonder noemenswaardig kwaliteitsverlies. Ook hier geldt weer: verdeel in porties en label alles goed. En als je een vacumeermachine met batchfunctie hebt, kun je zelfs een hele batch hummus vacumeren en in de koelkast zetten voor de komende week.
Hoe herken je bedorven hummus?
Hummus die niet meer goed is, kun je gelukkig meestal makkelijk herkennen. De geur is het eerste signaal. In plaats van fris, nootachtig en citroenachtig ruikt bedorven hummus zuur of muf. Soms zit er een beetje een ammoniaklucht aan, en dan weet je zeker: weg ermee.
De textuur verandert ook. Waar hummus normaal glad en smeuïg is, wordt bedorven hummus klonterig of juist heel nat en dun. Er kunnen ook verkleuringen optreden – denk aan een grauwe of groenige waas. Zie je schimmel aan de randen of bovenop, ook al is het maar een klein plekje? Dan gooi je het hele bakje weg. Schimmelsporen verspreiden zich namelijk razendsnel, ook al zie je ze niet direct.
Twijfel je? Proef dan niet, maar vertrouw op je zintuigen. Hummus is een product dat je beter niet kunt eten als je vermoedt dat het niet meer goed is. Een voedselvergiftiging is het risico niet waard, hoe zonde je het ook vindt om eten weg te gooien.
Wilhelmus Hengstmengel
Auteur en kokAls kok weet Wilhelmus Hengstmengel als geen ander, lekker eten begint bij het op de juiste manier bewaren van levensmiddelen. Hij heeft inmiddels ruim 15 jaar ervaring in de keuken (dus ook met het bewaren en invriezen van onder andere groente, fruit, vlees, vis, en gerechten), en schrijft artikelen en recepten voor diverse Nederlandstalige receptensites (onder andere deze site), en enkele Duitstalige receptensites. Als oud groenteboer weet hij veel over groenten en fruit, en door het veelvuldig koken ook veel over de bereiding van vlees en vis. En natuurlijk over het langer goed houden van voedingsmiddelen. Hij heeft een passie voor het schrijven over simpele gerechten en kookmethoden. is een geboren Rotterdammer, maar vandaag de dag een echte Tiroler en Wereldburger. Bewaren en invriezen is over de hele wereld nagenoeg hetzelfde, maar toch soms net even anders.
